Verder naar bericht

Gedicht #82

Vandaag wou ik dat ik een vliegmachine had.
Zo’n echte ouderwetse zonder kap.

Dan vloog ik nu de wereld over.
Over groene landerijen met mijn hoofd soms in de wolken.

En als ik me dan alleen zou voelen,
zou ik even landen om met iemand een praatje te maken.
Dat kan namelijk gewoon.

En als ik dorst zou hebben,
zou ik aankloppen bij de boer voor een glaasje verse melk.
Dat doet hij vast.

Ach, soms moet ik overdag even wegdromen over het vrije avontuur.
Want deze droom is leuker dan die stomme die ik had vannacht.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *