De lisdodde doodde zijn tijd aan de waterkant.
Het is dat hij geen spaarpot had om te kunnen zien
hoe hij langzaam rijk werd.
Rijkdom kun je meten met vele maten.
Het orgel stond aan maar hij wou er niet op spelen.
Er klopte iets niet aan het verhaal.
Hij ging naar buiten om naar de zonsondergang te kijken.
Dat voelde beter.
Een haas rende door het weiland in de schemer
en keek naar een man die met een glimlach zat te genieten.
Vlinders in de zon, krekels in de nacht.
Verkoeling onder bomen, verwarming aan met zon bestraalde rotsen.
De geur van pasgeboren bloesem.
Laat als eerste een reactie achter