Verder naar bericht

Gedicht #306

De vlucht van een ooievaar,
zwierig en speels.

Gedragen door de wind
die hem naar grote hoogte brengt.

In cirkels daalt hij neer
in het groene weiland
langs de slootkant,
met in zijn hoofd
een kikkertje verorberen.

Niet meer en niet minder,
dat is zijn leven.

Een ooievaar is zich van zichzelf niet bewust,
kan geen keuze maken, niets overwegen.

En hij die denkt dat de vrijheid in keuze ligt,
kan zich één ding afvragen.

Wie is er vrijer,
de ooievaar of hij?

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *