Verder naar bericht

Gedicht #264

Ik breng je terug naar je moederland,
de graanvelden waar je ooit vandaan kwam.

Waar je speelde met kikkers in de modderpoel
en je met je gele jas en laarzen in de plassen stampte op het erf.

Als ik mijn ogen dicht doe en het me weer voorstel
hoor ik kippen en geiten.
Een symfonie van dierengeluiden,
bekrachtigd met de heerlijke boerderij lucht.

Tja, de tijden zijn veranderd.
Op mijn motor probeer ik de vrijheid te voelen
die ik vroeger ook ervaarde.

Altijd op weg
maar het is tijd om thuis te komen.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *