Verder naar bericht

Gedicht #263

De overvloed.
Een schaakbord vol met rode stenen.
De kameel die tapdanst in de Sahara en een daverend applaus krijgt.

Ik zwijg en zit alleen,
ik heb gekozen voor het bos.

Aan de oever van een vennetje bekijk ik het leven om me heen
in de rust van het bestaan.

Schaatsenrijders glijden over het water,
langs de kant loop speelt een gele kwikstaart,
op de tak van een dennenboom zingt een roodborst zijn verhaal.

Er zijn momenten waarbij ik niet meer nodig heb dan dit,
om me geheel vervuld te voelen.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *