Verder naar bericht

Gedicht #265

Gekke bekken trekken bij het kampvuur.
Mijn vingers trekken mijn mondhoeken uit elkaar,
mijn tong steekt uit.

In de rode gloed zie ik mensen lachen,
we delen met elkaar.

het vuur verbindt,
de cirkel brengt warme.

In het leven ben je nooit alleen
want iedereen zoekt uiteindelijk altijd elkaar.

In de stilte vind je je jezelf,
in de drukte kun je delen.

Balans laat je in je heelheid zijn wie je bent.

Dus kijk, zoek en vind
en breng soms je gitaar.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *