Verder naar bericht

Gedicht #251

Onweer in de verte,
de regen is nog niet voorbij.

De spanning in de lucht
moet nog tot een hoogtepunt komen.

Wie goed luistert, kan het horen donderen.
Wie goed kijkt, ziet de flitsen al.

Straks zitten we er middenin.
Het natuurgeweld na deze lange, hete zomer.

De lucht zal grijs zijn,
de wereld wordt even door elkaar geschud
en de straten zullen schoonspoelen.

En als het dan weer opgeklaard is,
voelt de lucht weer anders.

De ruimte is weer terug.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *