Gevangen in een doos met duizend tralies.
De speeltuin, die is dicht.
Snakkend naar zuurstof probeer ik uit de doos te klimmen,
verlangend naar de herinneringen van het verleden.
De frisse lucht in de hoge bergen,
de tinteling in mijn borst als ik uitkijk naar een plan.
Waar ik de ruimte in voel
omdat hij in het verlengde ligt van mijn behoefte.
Vrij bewegen in het ritme van mijn eigen zijn.
ik wil dat de speeltuin weer open gaat.
Vrij schrijven voor een natuurlijke flow
Laat als eerste een reactie achter