Een gevoel van onbehagen bekruipt me
op een stille winterdag.
De regen is laat dit jaar.
Ik kijk naar boven,
de lucht is blauw.
Vorig jaar rond dit tijdstip was alles anders.
Donkere wolken, onweer en de aarde zompig nat.
Nu voel ik de aarde weer stevig onder mijn voeten.
De lucht voelt kraakhelder in mijn longen
en ik zie mijn eigen warmte door de wolkjes die ik uitblaas.
Een gevoel van onbehagen,
dat slaat eigenlijk nergens op.
Vrij schrijven voor een natuurlijke flow
Laat als eerste een reactie achter