Verder naar bericht

Gedicht #217

Ik voel een vrolijke tinteling,
in het midden van mijn borst.

Een hoe meer ik het ervaar,
hoe meer het zicht verspreid.

Door mijn armen, handen, vingers,
buik, benen, voeten, tenen.

Een tintel van geluk,
vanuit het kloppen van mijn hart.

Pulserend, speels, warm en vrij.
Dat is het gevoel
waarmee ik vandaag de dag begin.

Ik laat je stromen
want je voelt zo fijn.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *