Ik zwem in een oceaan van gedachtes
en kies de mooiste uit.
De parel op de zeebodem
in de schelp die hem beschermt.
Bubbels bij iedere uitademing
kriebelen rond mijn hoofd
en geven een luchtige speelsheid.
Ik was afgedreven naar het diepe
waar ik een lange tijd niets meer zag
dan een blauwe beklemmende leegte.
Maar ik ben blijven zwemmen
en bij iedere slag, kwam ik dichterbij
de kleurrijke tuin van koraal
waarin ik me nu verwonder.
De zon straalt door het water
en ik zie leven.
Ik voel leven.
Vrij schrijven voor een natuurlijke flow
Laat als eerste een reactie achter