Verder naar bericht

Gedicht #182

Een lege vaas stond op tafel.
De orang-oetan begreep er niet veel van
en slingerde door de kamer.

Stoom kwam uit de tuit van de ketel
voor een voor een pot oolong thee.

Door de nevel stond ik voor mij uit te staren.
Te overdenken hoe ik tot dit punt was gekomen.

Ik had gewoon geluk,
was mijn conclusie.

Op mijn skippybal probeerde ik de oolong thee
naar de orang-oetan te brengen.

Dat lukte niet helaas.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *