Verder naar bericht

Gedicht #181

Als wilde wulpse dieren,
hoofden tegen elkaar.

Een moment van stilte,
ik kijk je in je mooie ogen aan.
Ik zie ze, kijk er naar.

We gaan verder,
geen laag is ongeremd.

Wilde passie tot het ochtend gloren,
lusten nooit getemd.

Ik zie je in het donker,
ik zie je in het licht.

Een helderend verlangen,
ik ben er voor gezwicht.

We kussen,
tot de nacht weer donker wordt.

En dan zien we wel verder.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *