Het koor stond maar te blèren.
Ik had er al gauw genoeg van
dus ik ben naar naar de zandbak gelopen.
Daar kan ik in alle rust mijn eigen droomkastelen bouwen,
zolang ik er zelf maar in geloof.
Niets is ooit echt af
en dat hoeft het misschien wel nooit te zijn.
Laat als eerste een reactie achter