Met Sint Maarten ben ik naar de politie gestapt.
Ik heb een lange tijd in de wachtkamer gezeten
maar bedacht toen dat ik er eigenlijk niets te zoeken had.
Geen idee, geen reden. Zo is het leven soms.
Nou ja soms, zeg maar liever altijd.
Toen ik de kist open deed zat hij vol met mandarijnen.
Een leuke verassing want ik houd van de verkwikkende geur.
De dominee heeft een half uurtje met me gepraat.
Toen zei hij dat hij er genoeg van had en dat ik op moest rotten.
Vele wegen hebben me verkeerd geleid,
verdwaald in een doolhof van te veel keuzes.
Vrij schrijven voor een natuurlijke flow
Laat als eerste een reactie achter