Ik heb mijn plek nog niet gevonden.
Over de wereld heen gedwaald,
als een vlucht van een plek die niet de mijne is.
En steeds kwam ik weer terug
en steeds ging ik weer weg.
Dat doe ik nu nog steeds.
Ik ben op zoek maar kijk niet goed genoeg om iets te vinden.
Het is de stiekeme angst die de wereld wazig maakt.
Het gebrek aan zelfvertrouwen om mezelf volledig los te laten
zodat ik vrij zal kunnen stromen.
Want wie kijkt er nou naar mij
als ik het zelf al niet doe.
Steeds op zoek naar de juiste aarde,
dat perfecte plekje in de zon.
Want mijn knoppen willen bloeien
en niet eindigen voor ik begon.
Laat als eerste een reactie achter