Verder naar bericht

Gedicht #128

Vroeger was het anders.
Ik hoor het mezelf nog zeggen.

Betoverd door fimo klei en een plastic ridderzwaard
dat doorknakte bij het minste geringste.

Een volle knikkerzak met steeds dezelfde knikkers
omdat ik nooit durfde te spelen.
Bang om mijn knikkers te verliezen
en niets meer bij het oude was.

De wijde wereld in op de fiets
en 150 meter verder met mijn zusje picknicken in het gras.

Op tijd naar bed
en de volgende ochtend uitgerust wakker worden.

In de zomer buiten spelen
totdat de lantarenpalen aangingen.

Ja, vroeger was alles anders.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *