Verder naar bericht

Gedicht #43

Buiten de bergen ben ik nooit geweest,
mijn wereld wordt beveiligd door rots en steen.

Maar vanaf de toppen kan ik alles zien.
Hoe de zonsopkomst de weide frisgroen kleurt
en hoe de zonsondergang de sneeuwtoppen oranje maakt.

Het is soms koud en guur maar na een lange dag buiten
kunnen we ons altijd verwarmen aan de haard.

’s Avonds eten we vaak gevulde soep
met brood en gerijpte geitenkaas.

En als ik ’s nachts de koeienbellen nog hoor klingelen,
val ik tevreden diep in slaap.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *