Verder naar bericht

Gedicht #39

Gegeven door een lege ochtend,
het is de stilte die me vult.

Ik hoef nog niets 
en met een grote kop koffie zit ik op de bank

Ik luister naar niets 
en ik vind het mooi en heerlijk.

Straks ga ik wel weer dingen doen.
Ik denk schrijven.

Ik weet nog niet wat maar dat komt wel
als ik het toelaat.

Er is altijd wel iets moois verstopt in de nevel
dat gevonden wilt worden.

Dat zijn weg vindt, mijn hand pakt 
en vrij en speels in zwarte inkt ontstaat.

Ik ben blij dat je er bent.
Welkom terug.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *