Verder naar bericht

Gedicht #38

Het dwarrelt,
sneeuwvlokken op de eerste lentedag.

Fris, groen en fruitig met een crispy laagje.
Vanuit het niets kwam ineens alles
en tevreden kijk ik er nu naar.

Het hoeft je alleen maar te overkomen
en je moet het kunnen zien.

Maar als het er is wil je niet anders meer.
Als zij er is wil je niet anders meer.

Liefste!

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *