Getrapt op mijn tenen,
over me heen gewalst
als een stoomboot en locomotief.
Het neemt me mee naar groene landen,
een landschap van groene dennenbomen,
grijze lucht en regen.
Een beetje treurig maar ook warm,
harde rotsen, zachte naalden
koude regen, zachte wolken.
Het één zit in het ander verweven
en kan niet zonder elkaar bestaan.
Dus wanneer iemand me rot laat voelen,
hard doet,
mag ik zacht zijn,
naar mezelf.
Vrij schrijven voor een natuurlijke flow
Laat als eerste een reactie achter