Verder naar bericht

Gedicht #35

Vannacht was heerlijk mooiste.
Weer jou fijn tegen me aan.

Een nacht van tapas slaapjes.
Ik wou je steeds dichterbij,
dus ik trok je stevig naar me toe.

Zo dichtbij, totdat je in me zou zitten.
En nu je weg bent,
voel ik dat het is gelukt.

Ik voel je zachtheid in mijn borst.
Ik voel je kriebelen mijn mijn buik.

Als lieve gedachtes zweef je door mijn hoofd.
Ik zie ons lachend in het groene gras,
met de zon op ons gezicht.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *