Verder naar bericht

Gedicht #345

Een kan met hutspot,
grote vlokken op een warme regendag.

Drie keer dromen en het is weer voorbij.
De vaat is gedaan, de koeien staan op stal
en het licht brand in de huiskamer
waar het vuur de kamer verwarmt.

Het is winter in de zomer,
de koeien vertellen gekke verhalen,
in rook opgegaan in de lengte van de tijd.

Mag ik nog één keer spelen.
Als de wind die rondjes draait
en kriebelt achter mijn oor.

De tinteling van verlangen
in stilte helemaal los
met mijzelf en mijn verhalen.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *