Gedicht #334

Een prins uit een land hier ver ver vandaan
keek me aan en zei,
Potverdriezwaarden, JIJ hebt het niet gedaan,
het was de koe die zo gemakzuchtig was!

Beide keken we tegelijk om naar het weiland achter ons.
Daar lag de koe in alle onschuld te kauwen op een bergje gras.

Ga eens kijken, zei de prins.
Ik ging kijken maar ik zag niets wonderlijks.

Echt veel anders kunnen we eigenlijk ook niet
van de koe verwachten, zei ik.

Dat is waar, zei de prins.
Pilsje dan maar?

Dat is goed
en we liepen samen naar de dorpskroeg.