Het spookt in het donker,
het onweer is voorbij getrokken.
De zon is weer gaan schijnen en in het gras
zie ik nog de glinsterende sporen van de laatste bui.
Het is droog.
Ik zie een karavaan kamelen voor me,
die langzaam trekt door de rust van de woestijn.
In de oase zal weer water gedronken worden
en dadels gegeten.
In mijn hangmat tussen twee palmen
doezel ik in de schaduw even lekker weg.
En ik droom,
van ridders en kastelen,
van jonkvrouwen en van draken,
ver hier vandaan.
Vrij schrijven voor een natuurlijke flow
Laat als eerste een reactie achter