Je wil er zijn,
niet achter gesloten deuren
maar in het volle licht.
De stoepranden uit mijn jeugd
waar ik over liep
en waar ik niet vanaf mocht stappen,
anders was ik af.
Het onkruid tussen de stoeptegels
waar ik altijd van dichtbij naar keek
en soms urenlang bestudeerde.
De muur van de kerk
waar ik altijd tegenaan tenniste.
De bal moest ik vaak zoeken
in het struikgewas.
Vroeger keek ik toch met andere ogen
en gebruikte ik de dingen
niet persé waarvoor ze bedoeld waren,
maar voor hoe ik ze zag.
Vrij schrijven voor een natuurlijke flow
Laat als eerste een reactie achter