Verder naar bericht

Gedicht #239

De trein reist door het landschap
van groene velden en kleurrijke bloemen.

Kalm komt de stoom uit zijn neus,
de wielen gaan tsjoek, tsjoek.

De wereld vertraagd bij eenvoud.
In dit tempo houd ik het allemaal wel bij.

Wie goed zoekt, zal vinden.
Wie de juiste keuze maakt, zal vinden.

Langzaam kom ik uit mijn slaap.
Ik leefde een droom die niet de mijne was.

De merel floot een wijsje
en ik opende het raam.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *