Verder naar bericht

Gedicht #209

Vers gemaaid gras,
ik lig er midden in.
Armen en benen wijd gestrekt.

Volle overgave,
verbinding met de dingen om mij heen.

Ik ruik de groenheid in het gras.
Ik hoor muziek in het lied van vogels
en mijn blik drijft mee met de witte zachte wolken,
hoog boven me in de lucht.

Ik glimlach.
Niet door een gedachte maar gewoon,
door het fijne gevoel van er te zijn.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *