Verder naar bericht

Gedicht #170

Door het drama was ik vergeten
wat echt belangrijk voor me is.

Ik heb er zo lang naar gezocht
en nu ik het heb,
laat ik het niet meer door mijn vingers gaan.

Waar naar mijzelf,
ik leef mijn leven in vrijheid
in de volle stroom van mijn eigen zijn.

Geen weerstand omdat ik geen dingen meer doe
waarvan de reden niet de mijne is.

De onnatuurlijke kilheid en de afstand
van uitvindingen die voor mij niet nuttig zijn.
Daar neem ik afstand van.

Ik ga lekker spelen op mijn zelfgemaakte berg
of misschien heerlijk niets doen in het zachte gras.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *