Verder naar bericht

Gedicht #168

Het is maar voor een keer
en niemand anders had het nog gedaan.

De strijd der titanen
op een aambeeld van gewassen klei.

Het koren floot en de wedstrijd begon.
Nooit had ik verwacht dat het zo zou aflopen.

Acht mannen in een tedere omarming
in het zand van de arena.

Het intrigeerde me
en ik kon er niet naar kijken.

Vanuit het verlangen van de verwachting
was ik er niet op voorbereid.

Dus ging het grootste gedeelte
aan me voorbij.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *