Verder naar bericht

Gedicht #155

Gevorderd door de nacht
en overdag weer terug gekregen.

De lach in de traan,
de traan in de lach.

De minuten zijn op
want het moment ligt nu voor me.

Uitgestrekt in al haar zijn.

Alleen als je luistert, hoor je muziek.
Alleen als je kijkt, zie je schoonheid.

Daar hoef je niet je eigen verhaal voor te maken,
dat is er ook zonder fantasie.

Als een slak kruip ik verder.
Ik hoef nergens heen
dus ik heb ook geen haast.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *