Het rookgordijn is opgetrokken,
Het boetekleed is uitgedaan.
Gister zag ik pinguïns in de wei lopen.
Achter elkaar waggelend in een grote stoet.
Het deed me denken aan mijn ochtenden in de trein,
waarbij na het uitstappen iedereen op een zelfde manier
naar z’n werk loopt.
Onbewust en in een omgeving die niet de onze is.
Ik loop soms ook in die rij omdat ik denk dat het even niet anders kan.
Maar alles in mijn ‘zijn’ zegt dan: ‘je hoort daar niet, kies wat anders.
Sla je vleugels uit, stijg op en vlieg mee met je dromen.
Geef dat aan jezelf’.
Dus heb ik besloten
dat ik ga leren vliegen.
Vrij schrijven voor een natuurlijke flow
Laat als eerste een reactie achter