Op het canvas van de avond,
zie ik speelse wolken
die langzaam roze kleuren in
het laatste blauwe licht.
Vanaf mijn moesbalkon aanschouw ik ze al uren,
terwijl ik luister ik naar mijn gedachten
en geduldig wacht op het moment.
Want wanneer de gedachten op zijn,
komt ineens gewaarwording naar boven,
die voort stroomt in de ruimte van het heden.
Het gevoel van samen zijn,
met alles en iedereen om mij heen.
De planten die met mij mee groeien.
De ups en downs van het leven en de zon.
Allen gelijke, in de kwetsbaarheid van ons bestaan.
Verbinding tovert eenzaamheid in eenheid,
doet vergeten harten gloeien
en laat warmte nooit ontgaan.
Laat als eerste een reactie achter