Verloren uren zijn voorbij gegaan.
Ik heb ze niet gevoeld, ik heb me niet bewogen.
Geenszins had het zin om aan de waterkant te staan,
om te staren in het diepe water totdat de zon onder was gegaan.
Ooit zeil ik hier weg.
Met de wind vanuit de oosten naar de schat die me altijd bijgebleven is.
Nu ga ik verder dromen.
Ik ben moe en het is genoeg geweest.
Vrij schrijven voor een natuurlijke flow
Laat als eerste een reactie achter