Ik heb je losgelaten,
je was niet wat ik dacht.
In alle kleurenpracht was ik vergeten
wat ik eigenlijk niet zag.
Een honger naar verlichting,
spelend in de wei met gele paardebloemen
terwijl de zon mijn rug verwarmd.
Klavertjes vier en de hommels
die van bloem naar bloem naar nectar zoeken.
Ik houd van de dag en zelden van de nacht.
In de blauwe lucht voel ik de ruimte.
Een twinkeling van leven die zacht kan ademen,
voelen en mij mezelf laat zijn.
Een vrijheid die pulseert in het moment.
Ontspan, alles is er al.
Vrij schrijven voor een natuurlijke flow
Laat als eerste een reactie achter