Als een slak die zich terugtrekt,
als een egel die zich oprolt
en als een possum op het asfalt die bevriest
wanneer hij naar twee koplampen staat te kijken.
Ik heb mezelf iets beloofd waar ik in een laag ook bang voor ben
en het zit eraan te komen.
Ik voel me ontwijken, uitstel gedrag.
En dat terwijl ik zonder angst er ook echt naar uitkijk.
Diep naar mezelf,
verlichting in mijn lijf
en alle aandacht voor mijn eigen zijn.
Iets dat goed voelt
en stiekem ook zo spannend is.
Dus ik laat de angst maar vrij.
Hier op dit papier in zwarte inkt.
Daar ga je.
Laat als eerste een reactie achter