Verder naar bericht

Gedicht #84

Je was me gevolgd,
als een stille fluister op een koude winter dag.

Ik dacht aan hoe we ooit waren,
in de tijd bevroren met de schoonheid van een fonkelende traan.

Mooi, 
zoals het was.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *