Verbaast over de zilveren ochtend,
een koele traan die was gevallen over de dag voordat hij nog echt begon.
Een vage schim in de nevel van de dageraad.
Je keek nog één keer om en verdween toen in de nevel
naar de andere kant van de horizon.
Alles is breekbaar in de erosie van de tijd
of vervliegt soms met de snelheid van een snik.
Het raam staat open.
Alles kan naar buiten.
Laat als eerste een reactie achter