Terwijl de gouden regendruppel op een kikker valt,
zit ik verscholen in het riet.
Comfortabel, in mijn element,
geborgen door de rust en simpelheid,
het water en het groen.
Zacht gekwaak tussen het geluid van regen door,
vanaf de oppervlakte zie ik de druppels vallen.
Het water stuitert op,
wordt weer teruggetrokken
en kleine golfringen ontstaan
die zich weer vermengen met de rest.
Zo mooi, zo fijn
en hoe langer ik kijk,
hoe meer het me raakt,
hoe meer ik thuis kom
in mijn echtheid van leven.
Vrij schrijven voor een natuurlijke flow
Laat als eerste een reactie achter