Verder naar bericht

Gedicht #92

Als aanloop voor het slapen gaan, 
warm ik me nog even op voor ik straks 
in de zilveren vijver van mijn dromen duik.

De dag is weer voorbij,
ik heb het weer gedaan
en mijn bewustzijn mag nu rusten.

De nacht is de ruimte voor mijn fantasie
waarin ik verhalen maak die ik in het daglicht niet kan zien.

Ver weg in volle overgave
en zo dichtbij omdat het van mij is.

In mijn dromen raak ik een deel van me
waar ik met mijn logica niet bij kan.

Slaap zacht.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *