Donkere wolken trekken voorbij,
het onweer is nog niet gekomen.
Stil zit ik hier met opgetrokken knieën,
wachtend tot het komen gaat.
Maar wat als het voorbij trekt?
Dat ik nooit de knal zal horen,
de bliksem die onweer verraad.
Wat als alleen de angst de stilte creëert?
Dan heb ik altijd nog de stilte.
Maar nooit gekozen vanuit vrijheid.
Geef mij de stilte als ik kies
en dan de roep hoor van een merel.
De vlinder die zijn bloem verlaat.
Laat als eerste een reactie achter