Het bruist vanuit mijn diepte
en ik voel het aankomen.
Als een rustgevend aards gerommel
vanuit het binnenste van mijn zijn.
Er komt verandering aan.
Mijn kern is losgeschut
en geleidelijk komt bubbelend
en levendig water naar de oppervlakte
omdat het nu vrij mag zijn.
Het is er al,
ik voel het in mijn vingertoppen,
ik voel het in mijn lijf.
Het is het open verheugen en het vertrouwen in de nevel,
waaruit door loslaten uiteindelijk hele mooie dingen komen.
Laat als eerste een reactie achter