Genoeg is genoeg,
de wekker is gezet.
Mocht het toch gebeuren,
heb ik het ook niet in de hand.
Het is zo leeg en stil,
alsof ik in een bos sta terwijl het vriest
en de wolkjes met mijn adem meekomen.
Het voelt als de stilte die nodig is voor wat er komen gaat.
Wanneer ik een stap zet begint de sneeuw te kraken.
Het is begonnen,
ik voel een frisse spanning.
Dit wordt het avontuur,
alleen in het bos.
Maar ik voel me goed en ik vertrouw me.
Laat als eerste een reactie achter