Vervlogen uren,
de dag is pas begonnen maar ik heb teveel gemist.
Waarom moet ik altijd van mezelf weg?
Waarom lijkt dat de juiste keuze?
Ik weet het niet. Het geeft ook niet.
Wat gebeurd is, is gebeurd.
Ik heb het al zo vaak gezegd
maar ik blijf het doen.
Een schone lei.
Ik ga zo maar eens hardlopen.
Dan komt zachtjes aan de rest.
Ik vergeef het mezelf.
En het is nooit te laat.
Laat als eerste een reactie achter