Passionele nachten,
tot gruis vergaan in het
bittere einde van de tijd.
Welkom koekoek,
zing nog maar een laatste keer.
Want hier aan het begin van de
mistige ochtendgloren zal het
licht oranje fonkelen in de
dauwdruppels van de nacht.
Vaak heb ik achter me gekeken,
verlangend naar een tijd die me
niets gegeven heeft.
Maar ik blijf niet zeggen
de tijd komt wel.
Een zachtheid valt over me heen
en langzaam accepteer ik wat er is.
Laat als eerste een reactie achter