Drie bergen van geluk.
De een is zorgvuldig opgestapeld,
de ander bij elkaar geveegd
en de derde natuurlijk met de tijd ontstaan.
Je mag ze alledrie openmaken,
of er op gaan staan.
Want wat maakt het uit.
Ik kan mijn vinger er niet op leggen.
Het is niet dat als je een knoop legt,
hij voor altijd vast zit.
Je moet maar blijven knopen,
of het touw gewoon het touw laten zijn.
Dat kan natuurlijk ook.
Keuzes, keuzes, keuzes,
Waar doe je goed aan.
Laat als eerste een reactie achter