Verder naar bericht

Gedicht #117

Ingezoomd, uitgezoomd.
Ik kan het honderden keren blijven doen
maar soms zie ik dan nog niets.

Het tij begint te keren,
de zon begint weer door te breken.

Voor ik het weet loop ik weer over roze wolken
en glijd ik over regenbogen.

Gaat het geluid naar de geest
of gaat de geest naar het geluid, vroeg de goeroe.

Gaat geluk naar de geest
of gaat de geest naar geluk, denk ik nu.

Zij zei de laatste.
En ook al heeft ze wel een punt.
Stiekem denk ik allebei.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *