In de sluimer van het verleden
ligt een rode bal verstopt.
Hij is niet wit, paars, groen of geel,
nee hij is echt rood de rode bal.
Maar zoeken heeft geen zin.
Hij ligt langs de oever van de slootkant,
tussen het fluitenkruid waar ik als kind altijd
‘verstop de bal’ speelde.
Ik hoef hem ook niet terug.
Hij mag daar lekker blijven liggen
want hij ligt daar veilig.
Ik weet waar hij ligt.
Voor mij is hij niet verstopt
want als ik mijn ogen dicht doe
dan zie ik hem.
Vrij schrijven voor een natuurlijke flow
Laat als eerste een reactie achter