Niet iedere frisse start is vanaf het begin begonnen.
De keuzes zijn oneindig.
Gevloerd en ook weer opgestaan.
Toen ik op het tapijt lag zag ik alleen
nog maar de kroonluchter.
Nu zie ik de zee.
De ademhaling van de golven brengt me
bij mijn eigen ademhaling.
Ik word er rustig van.
Ik hoor de meeuwen en voel de wind.
Als ik naar de zee kijk besef ik dat we allemaal
verbonden zijn.
Het is één zee maar we hebben ze gescheiden
door ze namen te geven.
Zee, vanaf nu noem ik je zee.
Laat als eerste een reactie achter