Verder naar bericht

Gedicht #275

De nacht is gevallen,
de horizon schijnt.

De draak met drie hoofden
bewaakt de poort naar het vurig kasteel.

Vlammen,
ik verlang er naar
en ik ben er bang voor.

De warmte die het geeft,
de pijn die het doet als je te dichtbij komt.

Ik verlang naar slapen,
zoals in het kasteel van doornroosje.

Rustig, gemoedelijk,
zodat het leven onthaast
en ik uitgerust verder kan.

Laat als eerste een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *